“Als we voor ons kijken zien we niet wat er achter ons gebeurd, maar de ervaring kunnen we niet wegnemen.”
Een positief perspectief hebben en krachtige momenten voelen is goud waard. Ze zijn waardevol om je vooruit te bewegen. Je ziet kansen en er is ruimte om dingen op te merken die je anders niet zou zien. Ze kunnen je makkelijker over de streep trekken om toch die stap te nemen om ergens voor te gaan. Maar wat als je deze krachtige momenten en het positieve perspectief al een tijdje niet ervaart? Blijft dit zo?
Deze foto die ik nam deed me denken aan
de verschillende verhalen die ik inmiddels tot mij heb genomen.
Wat geeft verandering in jouw perspectief?
Soms, als je bijvoorbeeld dezelfde worsteling met jezelf blijft ervaren, kan het nodig zijn om even achterom te kijken. Wanneer je dat doet, doorvoelt en doorleeft is het slechts nog de trigger die je ergens aan herinnert en die steeds meer op de achtergrond treedt en steeds minder ruimte in beslag neemt. Soms duurt het even voordat je voelt dat het verandert, soms merk je de verschillen al snel. Als je jouw "pijnlijke" stukken doorleeft ontstaat er weer ruimte voor jouw vrijheid en verlangen. Je 'weet' dan niet alleen wat je nodig hebt, maar je 'voelt' het ook in je lijf.
Als je hebt ervaren hoe het is om vanuit je lijf woorden te geven aan jouw proces is mijn ervaring dat het precies past bij waar je nu bent. Je kunt voelen dat het klopt. Dit klinkt waarschijnlijk ongrijpbaar voor de psyche. Je hoofd geeft het liefst eerst woorden en gaat dan pas voelen, zeker als je in het verleden te maken hebt gehad met (onveilige) situaties die je niet verwerkt hebt. Het is voor de psyche vaak veiliger om te doen wat het al kent en heeft hier in het verleden dus ook een goede reden voor gehad. Zelfs als het nu niet meer helpend is voor jezelf kan je psyche toch zo redeneren dat je blijft doen wat het altijd heeft gekend. Als je merkt dat je tegen dezelfde patronen blijft aanlopen kan het daarom helpend zijn om het anders te doen dan je altijd hebt gedaan en het lichaam als informatiebron te gebruiken. Het helpt je meer begrip te creëren voor jezelf en je eerdere ervaringen die onbewust op de achtergrond aanwezig zijn. Het kan een verandering teweeg brengen in jouw perspectief en kijk op het leven dat je tot nu toe geleefd hebt.
Het lichaam als informatiebron
Ons lijf is een prachtig en wijs instrument waar we op kunnen en mogen vertrouwen, maar zoals hierboven genoemd kunnen je gedachten hier dus wel iets van vinden. Ze kunnen het niet helemaal eens zijn met wat je lijf te vertellen heeft. Je redeneert dan voornamelijk vanuit die bovenkamer met kennis en logica. Dat ontstaat onder andere door de overtuigingen die je hebt meegekregen en opgeslagen uit je familiesysteem en je omgeving.
Bij persoonlijke groei, ontwikkeling en jezelf (her)ontdekken is het belangrijk dat je weer gaat leren observeren en heb je de kennis en logica vanuit je brein (even) los te laten. Wat ik bedoel is dat je je lichaam gebruikt als informatiebron, zonder dat je al weet of kunt beredeneren waar het je brengt. Dat gaat over het laagje dieper wat (nog) onbewust aanwezig is, maar op deze manier bewust gemaakt kan worden. Deze informatie kan heel subtiel zijn, maar net hetgeen wat jij nodig hebt om vooruit te kunnen en je eigen kracht hierin te ervaren.
Belang van lichaam en perspectief bij burn-out
Bij chronische stress en burn-out spelen o.a. jouw lichaam en jouw perspectief een belangrijke rol bij herstel. Signalen negeren en overleven is zo normaal voor je geworden dat je opnieuw mag ontdekken wat het is om te leven vanuit het hier en nu, te voelen en ervaren met het lijf. Dat is voorbij het denken, want daar ben je inmiddels meester in geworden ;-).
Zoals ik het zelf wel eens noem: geen wandelend hoofd meer, maar zakken in je lichaam om vandaaruit jouw perspectief te bepalen.
De kracht van loslaten
Soms lijkt en voelt een positief of rooskleurig perspectief ver weg. Zeker als de veerkracht (fysiek en mentaal) uit je lijf is. Je hebt altijd een bepaald beeld/doel voor ogen gehad en/of nu misschien zelfs al niet meer, maar in beide gevallen geldt dat het vasthouden van dat beeld jouw proces bemoeilijkt. Gelukkig is de oplossing er altijd.. misschien anders dan je je had voorgesteld.. maar er is altijd een manier, een weg, een oplossing die bij jou past en voor jou bestemd is. Je ziet het op dit moment alleen even niet, het is troebel, en als je het fijn vind kan ik je begeleiden om dat perspectief weer zichtbaar te maken.
Wat is voor mij de beweging van binnen naar buiten?
Ik spreek wel eens over de beweging van binnen naar buiten, maar hoe zie ik dat eigenlijk? De beweging om vanuit het hier en nu vervolgens woorden te geven aan jouw proces betekent voor mij de route van binnen naar buiten. Je lichaam is volgensmij een prachtig voorbeeld van het hier en nu. Het waarnemen van je lichaam en hoe het daar nu mee gaat, zonder oordeel van je gedachten.
De beweging andersom, dus eerst vanuit het hoofd vervolgens te luisteren naar je lichaam, geeft ruis op de lijn van o.a. overtuigingen en gedachten die jouw niet dienen in jouw eigen proces en noem ik ook wel de route van buiten naar binnen. Dit betekent niet dat je nooit de route van buiten naar binnen kunt nemen om te ontwikkelen. Integendeel zelfs. Om kennis tot je te nemen en op te slaan heb je ook het brein nodig, alleen als we vastlopen hebben we vaak een andere weg te nemen om lichaam en geest weer in balans te brengen.
De natuur is onder andere een krachtige hulpbron die je helpt om de beweging van binnen naar buiten te maken.
Ik ben benieuwd hoe jij dit ervaart en wat jou beeld hier bij is. Je bent van harte welkom om mij te benaderen via een persoonlijk bericht!
Reactie plaatsen
Reacties