"Niet te serieus."
Dat is wat ik dacht toen ik laatst een bijeenkomst binnen liep. Ik ben me bewust geworden dat een bepaalde vorm van groepen met een formele sfeer soms een echte knoppendrukker voor mij kan zijn. Er zijn dan twee dingen die kunnen gebeuren:
"Ik houd me in, doe heel serieus mee, let goed op wat ik zeg en houd het vooral niet te dicht bij mezelf."
of
"Ik maak het luchtig en doe iets onverwachts, waardoor er even gelachen wordt en de serieuze sfeer is meteen zijn lading kwijt."
Laatst gebeurde dat tweede. Ik kan nog steeds een beetje om mijn opmerking grinniken. Ik kwam bij een bijeenkomst aan waar we gingen meedenken over de toekomst voor jongeren, maar vooral 45+ aanwezig was. Een beetje gespannen kwam ik binnen en zei met een knipoog: "Ik dacht dat er ook nog wel wat jongelui aanwezig zouden zijn?"
Oeps! Schoot er even door mijn hoofd... Ik ben zelf inmiddels net 32 jaar geworden, dus zo jong ben ik voor de jongeren misschien ook wel niet meer, maar het floepte er zo uit.
Er werd gelachen en spontaan gereageerd op de opmerking. "He pfff, nou die lading is er voor mij weer af" dacht ik.
Het stresssysteem en jouw triggers
Terwijl ik dit verhaal met jullie deel merk ik ook allerlei gedachten op; "zal ik dit nu wel delen" en " zitten mensen wel op persoonlijke voorbeelden te wachten". Tegelijkertijd weet ik dat ieder zijn of haar eigen triggers heeft. Ik wil hiermee juist "bewust leven" aanmoedigen om jezelf als mens beter te leren kennen en je dichter bij jezelf kunt blijven. Ieder op zijn eigen manier en eigen tempo.
In termen van stress kun je bovenstaand voorbeeld zien als een situatie die je lijf in de eerste instantie als "onveilig" inschat, waardoor je in de vecht-vlucht stand (adrenaline en vervolgens cortisol die vrij komt) terecht komt. Je lijf staat letterlijk op scherp. Ik kan me zo voorstellen dat de termen "onveilig" en "veilig" voor sommigen wat heftig kunnen klinken. Je kunt het zien als kleine of grote ervaringen die het systeem (je lijf) heeft opgeslagen gedurende je hele leven en bepalen of iets een trigger wordt om uit verbinding te gaan met jezelf. Zoals eerder beschreven heeft iedereen deze triggers, maar de mate van bewustzijn verschilt per persoon. Wanneer je jouw triggers weet en vervolgens weet wat jij nodig hebt om de situatie weer "veilig" te maken voor jezelf kun je weer vanuit verbinding met jezelf verder. Dit kan je enorm veel kwelling in bijvoorbeeld de voortzetting van een bijeenkomst voorkomen. Ik paste hierboven een ijsbreker in de groep toe en wat ik nodig had was een vriendelijke lach. Het kan ook iets heel kleins zijn zonder het publiek er bij te betrekken. Bijvoorbeeld door één van je zintuigen aan te spreken met iets dat je doet denken aan een mooie herinnering en je weer in verbinding brengt met jezelf (en anderen) en je weer jouw natuurlijke plek inneemt. Dit zijn voorbeelden van constructieve stress-regulatie.
Mijn ervaring is dat situaties je minder overkomen als je jezelf steeds meer leert kennen en je bewust bent van wat je doet. De kans wordt kleiner dat stress er langzaam onbewust in sluimert en chronische stress wordt. Je leeft namelijk bewuster jouw leven. Als je bereid bent om al het mooie en minder mooie in jouw leven te onderzoeken, ontdekken en aan te kijken kom je steeds dichter bij het potentieel dat je in je hebt. Dit alles kun je doen vanuit een bepaalde rust en vertrouwen in jezelf. Je weet en voelt dat je het juiste doet omdat jij weer jouw innerlijk kompas gevonden hebt.
We hebben stress nodig
Laten we voorop stellen dat we een bepaalde mate van stress nodig hebben, zoals ik in mijn vorige blog (een kei in doelen stellen) ook noemde; om je bed uit te komen, om dingen gedaan te krijgen ect. Ik wil je in deze blog uitnodigen om je bewust te worden wat jou een vorm van stress geeft die niet helpend is. Maar ook hoe je gedachten hierin de overhand kunnen nemen en je het contact met jezelf voor even of langere tijd kwijt raakt. Daarnaast wil ik je ook uitnodigen om jezelf af te vragen wat je eventueel nodig hebt om na een stressvol moment weer tot je zelf te komen. Welke ontspanning zou je hier tegenover kunnen zetten om goed voor jezelf te blijven zorgen? Om je een klein praktisch voorbeeld te geven kan dit alleen al door na je afspraak op de terugreis in de auto ontspannen muziek te luisteren i.p.v. toch nog dat telefoontje te plegen. Dit werkt voor ieder op zijn eigen manier en vanuit zijn/haar triggers.
De polyvagaal theorie is bijvoorbeeld een mooie manier om stil te staan bij jezelf en je bewust te worden hoe jouw lijf werkt. Het is een manier om vriendschap te sluiten met je zenuwstelsel en nieuwsgierig te worden naar jezelf. In mijn sessies leg ik soms verbinding met deze theorie en passen we dit op een speelse manier toe in de natuur. Zie onderstaand een filmpje over een uitleg van de theorie.
Wat leer je hiervan?
Wat in dit voorbeeld interessant is om mijzelf af te vragen: Wat maakt dat ik naar deze bijeenkomst ben gegaan? En wat heb ik geleerd als ik luister naar mijn lijf, wat wil mijn lijf mij vertellen over de keuzes die ik maak? Hier kan mijn lijf mij hele mooie informatie over geven!
Mijn nieuwsgierigheid naar jou:
Ben jij je er bewust van wanneer je uit verbinding gaat? En wat doe jij om in verbinding te blijven met jezelf wanneer jij merkt dat je getriggerd wordt?
Voordelen van het kennen van je lijf
In de video hieronder wordt uitgelegd wat de effecten van (chronische) stress en trauma op ons autonome zenuwstelsel zijn en hoe ons autonome zenuwstelsel ons gedrag beïnvloed. Daarnaast wordt benoemd dat het kennen van jeautonome zenuwstelsel (je lijf) voor iedereen voordelen kan bieden om een gelukkiger en gezonder leven te leiden. Deze video is ontwikkeld door de Trauma Foundation en het Polyvagal Institute.
Reactie plaatsen
Reacties